Drogie Podróżniczki, Drodzy Podróżnicy,

W ubiegłą niedzielę wróciłem z Nepalu. Ten mój ostatni pobyt tam, przypadł na czas gwałtownych zmian, niepokoju i niepewności, tragicznych zdarzeń oraz ogromnych nadziei i optymizmu.

Najważniejsza refleksja, którą mam dziś, to uznanie. Tak, Nepalczycy ponownie mi zaimponowali!

Wiele razy widziałem, jak ludność tego himalajskiego kraju potrafi brać sprawy w swoje ręce i współpracować, działać, odbudowywać lub budować na nowo, nie raz po wielkiej tragedii, jak choćby trzęsienie ziemi 2015 roku, które przeżyłem w Katmandu, czy ubiegłoroczna powódź

W ostatni weekend dotarły do mnie wieści o śmierci mojego mentora, nauczyciela i Guru. Kev Reynolds był wybitnym autorem przewodników górskich, osobą cenioną przez innych piszących i przez czytelników, których inspirował i prowadził, na których – jestem pewien – będzie miał wpływ jeszcze przez wiele, wiele lat. Dla mnie jest osobą, która miała największy wpływ na to, co robię od ponad 10 lat.

Kiedy Nirmal „Nimsdai” Purja stanął na wierzchołku Sziszapangmy, kończąc kolekcjonowanie szczytów Korony Himalajów i Karakorum zaledwie nieco ponad sześć miesięcy po tym, jak zdobył pierwszą górę z czternastu, miałem krótką przerwę między dwiema wędrówkami pod Everest. (...)

Nims ponownie pojawił się w centrum zainteresowania mediów – nie tylko tych górskich – na początku tego roku. 16 stycznia 2021 roku, wraz z dziewięcioma innymi Nepalczykami, stanął na wierzchołku K2, dokonując historycznego, pierwszego wejścia na ten szczyt zimą. (...)

Mniej więcej w tamtym czasie zaproponowano mi, bym przetłumaczył książkę Nimsa „Beyond Possible” (...) Lepszej okazji do spotkania z Nimsem i jego historią mieć nie mogłem. Wkrótce zabrałem się do pracy, a efekt jej – a przede wszystkim pracy autora – wyczytać można z polskiej edycji książki wydanej przez wydawnictwo Bezdroża: „Poza możliwe. Jeden żołnierz, czternaście szczytów – moje życie w strefie śmierci”

Zbliżająca się dziesiąta rocznica mojej pierwszej wizyty w Ladakhu, wydała mi się dobrym pretekstem, by sprawdzić, jak region wygląda zimą. Chciałem wiedzieć, czy i co da się tam o tej porze roku zrobić. Dziś, po dwóch zimowych wizytach chciałbym wędrować po Ladakhu zimą kolejny raz.